Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego 2014-2020.

BADANIA NISZCZĄCE

STATYCZNA PRÓBA
ROZCIĄGANIA

Statyczna próba rozciągania jest najbardziej rozpowszechnioną próbą w badaniach własności mechanicznych materiałów i złączy spawanych. Dzięki niej możliwe jest wyznaczenie szeregu wskaźników charakteryzujących własności materiału takich jak moduł Younga, granica plastyczności, wytrzymałość na rozciąganie, wydłużenie oraz przewężenie.

STATYCZNA PRÓBA
ZGINANIA

Służy do określania własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych kruchych, których własności próba rozciągania w pełni nie odzwierciedliła. Badanie to polega na zmianie pierwotnej krzywizny osi podłużnej próbki pod wpływem układu sił prostopadłych do tej osi. Zginanie jest pokrewne rozciąganiu i ściskaniu, gdyż powoduje pojawienie się naprężeń normalnych w przekrojach poprzecznych elementu.

BADANIE METALOGRAFICZNE – makroskopowe i mikroskopowe

Polegają one na obserwacji powierzchni zgładu metalograficznego w celu oceny jakości lub identyfikacji nieciągłości strukturalnych. Obserwacja powierzchni próbki przez wykwalifikowanego pracownika pozwala wykryć wiele nieprawidłowości w jej strukturze. Są to m.in.: pęknięcia i ich charakter, zawalcowania, zanieczyszczenia, pęcherze itp. Badania makro i mikroskopowe umożliwiają cyfrową analizę obrazu mikroskopowego (można zliczyć wydzielenia, porowatości, zawartość ferrytu w stali typu Duplex itp.).

Dynamiczna próba udarności materiałów i złączy spawanych

Wykorzystuje się do sprawdzania odporności materiałów podstawowych, strefy wpływu ciepła, stopiw i innych na obciążenia dynamiczne w różnych temperaturach (-80 ̊C ÷ +20 ̊C), czy sprawdzenia odporności na kruche pękanie. Odpowiednio przygotowaną, znormalizowaną próbkę z naciętym karbem U lub V łamie się jednym uderzeniem spadającego młota wahadłowym tzw. próba Charpy’iego lub młota spadowego. Energia zużyta na złamanie próbki wyrażona w dżulach jest miarą udarności badanej próbki.

Pomiar
twardości

Pomiar twardości jest przydatny do oceny odporności na działanie sił punktowych (skupionych) inaczej odporność na odkształcenia powierzchni przez wgłębnik, poprawności wykonania obróbki cieplnej lub jakości wykonywanych spoin. W spawalnictwie pełnią ważną rolę, przyczyniając się do oceny miejsc, które były narażone na wysokie temperatury podczas spawania i uległy utwardzeniu. Badanie to wykonuje się na odpowiednio przygotowanych zgładach metalograficznych, tak, aby możliwe było wykonanie precyzyjnych pomiarów odcisków w odpowiednio wyznaczonych strefach spoiny.

BADANIE ZAWARTOŚCI
FERRYTU

Kontrola ferrytu odbywa się na złączach spawanych wykonanych ze stali stopowych, która była spawana lub po platerowaniu. Wyniki, które się otrzymuje wyrażone są procentowo (%Fα) jako objętość względna lub ilościowo (FN – liczba ferrytowa). Odpowiednia zawartość ferrytu ma ogromne znaczenie, gdyż przy zbyt małej zawartości stal może ulec pęknięciu przy oddziaływaniu wysokiej temperatury, natomiast gdy jest go za dużo właściwości materiału ulegają pogorszeniu – staje się mniej wytrzymały, mniej ciągliwy oraz bardziej podatny na korozję.

BADANIE SKŁADU
CHEMICZNEGO

Analiza składu chemicznego umożliwia określenie zawartości pierwiastków występujących w stalach i w metalach nieżelaznych i ich stopach. Wynik badania pozwala na potwierdzenie i przypisanie do konkretnego gatunku materiału na podstawie obowiązujących norm.

POMIAR CHROPOWATOŚCI POWIERZCHNI

Parametr chropowatości jest jedną z istotnych cech powierzchni metali, szczególnie gdy badane elementy przechodziły wcześniej przez obróbkę mechaniczną czy też termiczną. Badanie to pozwala wyznaczyć podstawowe parametry powierzchni, takie jak: Średnie arytmetyczne odchylenie profilu od linii średniej Ra oraz wysokość chropowatości według dziesięciu punktów profilu – Rz.

Badanie jakości
krawędzi ciętych

Odpowiednia jakość krawędzi ciętej pozwala na minimalizację kosztów oraz czasu wykonania gotowego elementu. Badania przeprowadza się w celu określenia jakości powierzchni cięcia przedmiotów po cięciu tlenowym, plazmowym, laserowym oraz strumieniem wody. Wykonuje się badanie średniej wysokości profilu Rz5, tolerancje prostopadłości lub nachylenia “u” oraz pomiar twardości Vickersa powierzchni. Możliwe jest również badanie jakości wykrawania otworów , które przeprowadzane jest na mikroskopie konfokalnym.

PRÓBA
ŁAMANIA

Metoda umożliwiająca ujawnienie przyklejeń międzyściegowych, których nie można ujawnić w innych badaniach. W badaniu tym ważne jest uzyskanie przełomu próbki umożliwiającego wykrycie wewnętrznych wad spawalniczych, takich jak: pęcherze, pęknięcia, braki przetopu, oraz wtrącenia.

PRÓBA SPŁASZCZANIA RUR

Próbie poddaje się rury o średnicy zewnętrznej D do 400 mm włącznie, o grubości ścianki do 0,15 D, jeżeli normy przedmiotowe dla rur nie przewidują inaczej. Próbkę spłaszcza się w kierunku prostopadłym do osi rury aż do osiągnięcia przepisanej wysokości lub do styku i sprawdza się, czy na powierzchni zewnętrznej nie wystąpiły pęknięcia lub nieciągłości.

PRÓBA SPAWALNOŚCI SEP

Próba spawalności SEP polega na zginaniu napawanej blachy z stali konstrukcyjnej o minimalnej granicy plastyczności 235÷355 MPa i grubości wyrobu min. 30 mm. Celem przeprowadzonej próby jest sprawdzenie zdolności badanego materiału do niwelowania pęknięć, przy czym sprawdza się, czy pęknięcie powierzchniowe powstałe w wykonanym stopiwie jest pochłaniane przy ciągłym naprężeniu przez strefę wpływu ciepła lub materiał podstawowy.

PRÓBA Z15/25/35

Własności plastyczne w kierunku prostopadłym do powierzchni wyrobu, czyli do kierunku walcowania nazywane jest inaczej przewężeniem. Z reguły spawanie powoduje znaczne naprężenia w materiale podstawowym, co może powodować powstawanie pęknięć. Segregacja zanieczyszczeń siarki w blachach stalowych zwłaszcza o dużych grubościach skutkuje niskim parametrem Z15/25/35, które może być niewystarczające na budowaną konstrukcję. Pęknięcia lamelarne występują równolegle do powierzchni płyty i powodują pogorszenie jakości stali w kierunku grubości przez obniżenie plastyczności.